Treasure of the Athenians Θησαυρός των Αθηναίων

Treasure of the Athenians Θησαυρός των Αθηναίων είναι κτήριο στους Δελφούς, σε μορφή μικρού ναού. Ήταν αφιερωμένος από τους Αθηναίους χάριν της νίκης τους κατά των Περσών και στέγαζε τα αναθήματα των Αθηναίων στο θεό Απόλλωνα.

The Treasure of the Athenians is a building in Delphi, designed as a small temple. It was dedicated by the Athenians to commemorate their victory over the Persians and housed the Athenians’ offerings to the god Apollo. It stands as a beautiful testament to Greek civilization.

Το κάλλος του Ελληνικού πολιτισμού

<< ΤΟ ΚΑΛΛΟΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΕΔΩ ΚΑΙ 2.500 ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΧΡΟΝΙΑ ΚΡΑΤΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΤΟ ΘΗΣΑΥΡΟ ΤΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΙΔΙΟΥΣ ΧΑΡΙΝ ΤΗΣ ΝΙΚΗΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΕΡΣΩΝ ΣΤΗΝ ΜΑΧΗ ΤΟΥ ΜΑΡΑΘΩΝΑ–0 ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΘΕΩΡΕΙΤΟ ΤΟ ΜΝΗΜΕΙΟ ΠΟΥ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΚΔΙΩΞΗ ΤΩΝ ΒΑΡΒΑΡΩΝ ΤΥΡΑΝΝΩΝ– ΑΘΕΝΑΙΟΙ Τ[Ο]Ι ΑΠΟΛΛΟΝ[Ι ΑΠΟ ΜΕΔ]ΟΝ ΑΚ[ΡΟΘ]ΙΝΙΑ ΤΕΣ ΜΑΡΑΘ[Ο]ΝΙ Μ[ΑΧΕ]Σ.>>{ NEW PHOTO ORIGINAL-BILL} Treasure of the Athenians

Ο <<GREEK BILL>> είναι ΕΔΩ πάνω στην ΙΕΡΑ ΟΔΟΣ του αρχαιολογικού χώρου των ΔΕΛΦΩΝ και μπροστά στο ΚΑΛΛΟΣ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ στο οποίο φαίνεται να απεικονίζεται ένα από τα πιο ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ και ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΚΤΙΣΜΑΤΑ του ΟΜΦΑΛΟΥ της ΓΗΣ ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ των ΑΘΗΝΑΙΩΝ που βρίσκεται δίπλα στο ΒΟΥΛΕΥΤΗΡΙΟ της πόλης κράτος των ΔΕΛΦΩΝ και απέναντι από τους ΘΗΣΑΥΡΟΥΣ των ΚΝΙΔΙΩΝ και των ΣΥΡΑΚΟΥΣΙΩΝ. Treasure of the Athenians

Αφιερωμένος από τους Αθηναίους

Ο «Θησαυρός των Αθηναίων» είναι κτήριο στους Δελφούς, σε μορφή μικρού ναού. Ήταν αφιερωμένος από τους Αθηναίους χάριν της νίκης τους κατά των Περσών και στέγαζε τα αναθήματα των Αθηναίων στο θεό Απόλλωνα. Στους τοίχους του κτηρίου είχαν χαραχθεί δύο μοναδικά μουσικά έργα, δύο παιάνες αφιερωμένοι στον Απόλλωνα. Συνθέτες των δύο έργων ήταν ο αοιδός Αθήναιος και ο κιθαριστής Λιμένιος και φαίνεται να γράφτηκαν το 128-138 π.Χ.

Οι Ύμνοι αυτοί αποτελούν ένα μοναδικό μνημείο για πολλούς λόγους. Καταρχήν, είναι πιθανώς τα καλύτερα από ποιητική άποψη υπάρχοντα κείμενα ύμνων που χαράχτηκαν σε πέτρα. Όμως το σημαντικότερο είναι ότι περιλαμβάνουν πάνω από τα γράμματα του καθ’ αυτού κειμένου, μουσικά σημάδια, τα οποία μας επιτρέπουν να αποκαταστήσουμε ως έναν βαθμό την μελωδία που τα συνόδευε. Γι’ αυτό τον λόγο έχουν γίνει πολλές προσπάθειες ερμηνείας τους με απομιμήσεις αρχαίων οργάνων. Η πρώτη φορά που ερμηνεύθηκαν μουσικά ήταν το 1894, έναν μόλις χρόνο μετά την ανακάλυψή τους, στο διεθνές αθλητικό συνέδριο για την καθιέρωση των Ολυμπιακών Αγώνων.

Treasure of the Athenians

Ο παιάνας κατά τα αρχαία χρόνια αποτελούσε θριαμβικό τραγούδι μετά από κάποιο επιτυχή αγώνα ή εξέλιξη. Συνήθως πραγματικά γεγονότα αποτυπώνονταν σε αυτούς και όχι πλασματικές καταστάσεις. Φυσικά η απόδοση των γεγονότων ήταν βασισμένη στην οπτική του συγγραφέα/μουσικού.

Ὁ ποιητὴς εδώ προσκαλεῖ τὶς ὀμορφόχερες θυγατέρες τοῦ πολύβροντου Δία ποὺ κατοικοῦν στὸν βαθύδενδρο Ἑλικῶνα, γιὰ νὰ ψάλλουν ὕμνο πρὸς τὸν Φοῖβο, ὁ ὁποῖος μαζὶ μὲ τὶς Δελφικὲς νύμφες προσφέρει τὸ χάρισμα τῆς μαντικῆς στὰ καθάρια νερὰ τῆς καλλίρροης Κασταλίας. Τὸν ὕμνο αὐτὸ τὸν ἀφιερώνει ἡ πόλη τῆς ὁπλοφόρου Τριτωνίδος, τῆς Ἀθηνᾶς, στοὺς βωμοὺς τῆς ὁποίας καίει ὁ Ἥφαιστος μηροὺς νέων ταύρων καὶ ὁ μαῦρος καπνὸς ἀνεβαίνει πρὸς τὸν Ὄλυμπο ἑνωμένος μὲ τοὺς ἤχους τοῦ αὐλοῦ καὶ τῆς κιθάρας. Εἶναι ὕμνος τῶν μουσικῶν πρὸς τὸν ἔνδοξο κιθαριστὴ Ἀπόλλωνα, αὐτὸν ποὺ χορηγεῖ τὶς προφητεῖες, ἀφότου σκότωσε μὲ τὰ βέλη του τὸν δράκοντα ποὺ φρουροῦσε τὸν μαντικὸ τρίποδα, ἀκόμη πρὸς αὐτὸν ποὺ ἔσωσε τοὺς Δελφοὺς ἀπὸ τὰ στίφη τῶν Γαλατῶν.

Μεγάλο μέρος του παιάνα είναι εξαιρετικά κατεστραμμένο, παρ’ όλα αυτά σε γενικές γραμμές διαβάζουμε το ακόλουθο κείμενο:

” Ακούστε εσείς με τα όμορφα χέρια κόρες του βαρύβροντου Δία που σας έλαχε ο βαθύδεντρος Ελικών, και ελάτε, στο Φοίβο με τη χρυσή κόμη άσμα να ψάλετε τον ομοαίματό σας. Αυτός στο δικόρυφο θρόνο του, στο βράχο αυτό του Παρνασσού, με τις ξακουστές μαζί των Δελφών τις γυναίκες τα νάματα επισκέπτεται της Κασταλίας με τα ωραία νερά, στων Δελφών τα υψώματα, στη μαντική του έδρα συχνάζει. Ιδού, η ξακουστή, πόλη μεγάλη, η Αθήνα χάρη στις προσευχές της προς την πάνοπλη Αθηνά κατοικεί έδαφος άθραυστο. Και στους άγιους βωμούς ο Ήφαιστος τους μηρούς καίει νεαρών ταύρων. Και μαζί του ανεβαίνει απλώνοντας ο αράβικος καπνός προς τον Όλυμπο.

Καθαρά ηχεί ο αυλός, σε μελωδίες ποικίλες παίζει τραγούδι. Κι η χρυσή κιθάρα με τους ύμνους μας ψέλνει μαζί σε ήχο γλυκό. Κι όλος των μουσικών ο εσμός που τους έλαχε πατρίδα η Αθήνα εσένα, τον ξακουστό στην κιθάρα γιο του μεγάλου Δία, υμνούμε πλάι σε τούτο το βουνό που το χιόνι την κορφή του σκεπάζει, κι εσύ ο θεός αθάνατους χρησμούς αλάθητους σε όλους τους θνητούς φανερώνεις.

Ψάλλουμε πώς το μαντικό τρίποδα πήρες, που τον φύλαγε φίδι εχθρικό, τότε που με τα βέλη σου τρύπησες το ευκίνητο σώμα του, το όλο ελιγμούς, ώσπου το θηρίο απανωτά άχαρα σφυρίγματα έβγαλε και ξεψύχησε. Έτσι κι ο στρατός των Γαλατών ο βάρβαρος, που τούτη τη γη ανόσια διέσχισε, χάθηκε απ’ τα υγρά του χιονιού βόλια. Όμως εμπρός, το γόνο (της Λητώς), βλαστάρι φιλόμαχο (ας ψάλλουμε)… “

Και συνεχίζω ο θησαυρός των Αθηναίων στον ΙΕΡΟ ΤΟΠΟ των ΔΕΛΦΩΝ έμεινε ορθιος εδώ και 2.500 χρόνια. Μάρτυρας και «προβολέας» του πλούτου και της πολιτικής δύναμης της κλασικής Αθήνας. Καμωμένος από το υλικό των μεγάλων αριστουργημάτων της αρχαιότητας, το παριανό μάρμαρο. Αρχείο με σπάνιες επιγραφές στους τοίχους του – από τιμητικά ψηφίσματα και ονόματα ενεχυροδανειστών που χρησιμοποίησαν το κτίριο σε μεταγενέστερες εποχές έως τις δύο πιο ενδιαφέρουσες και εκτενείς αρχαίες παρτιτούρες με ύμνους προς τον Απόλλωνα που έχουν βρεθεί ώς τώρα. Treasure of the Athenians

Πανελλήνιο ιερό των Δελφών

Ο Θησαυρός των Αθηναίων, Treasure of the Athenians στο πανελλήνιο ιερό των Δελφών, δεν είναι ένα απλό θησαυροφυλάκιο της Αθήνας στο οποίο φυλάσσονταν τρόπαια από σημαντικές πολεμικές νίκες της πόλης και αφιερώματα στο ιερό αλλά ένα μνημείο με έντονο πολιτικό χαρακτήρα που εξέφρασε την ηγεμονική πολιτική της αρχαίας Αθήνας.

Δύο είναι οι πιθανές αιτίες για τη δημιουργία του 160 τ.μ. κτιρίου που εξωτερικά μοιάζει με μικρό ναό δωρικού ρυθμού. Σύμφωνα με τη μία εκδοχή, το μνημείο εκφράζει την επικράτηση των δημοκρατικών στην Αθήνα και την εκδίωξη των τυράννων ενώ σύμφωνα με τον περιηγητή Παυσανία και την επιγραφή που σώζεται στην πρόσοψη της νότιας κρηπίδας το μνημείο οικοδομήθηκε σε ανάμνηση της απόκρουσης του περσικού κινδύνου μετά τη μάχη στον Μαραθώνα το 490 π.Χ.

Οποια και να είναι η αιτία, γεγονός είναι ότι οι Αθηναίοι δεν έχασαν τον σεβασμό τους στο Μαντείο των Δελφών το οποίο παραμονές των Περσικών Πολέμων μοίραζε χρησμούς που απέτρεπαν τις ελληνικές πόλεις να αντισταθούν στον περσικό κίνδυνο. Και προσέφεραν στο ιερό – με σκοπό βεβαίως να μείνουν καταγεγραμμένες στην αιωνιότητα οι πράξεις τους.

Μια… κόντρα στα ανάγλυφα που κοσμούν τον θησαυρό _ δείγματα υψηλής πλαστικής στην τελευταία περίοδο της αρχαϊκής εποχής τα οποία μπορούν εύκολα να συγκριθούν με τις πρώιμες ερυθρόμορφες αγγειογραφίες ως προς την κομψότητα των μορφών, τις ελαφρές αναλογίες, τις έντονες και στερεές κινήσεις, καθώς και τις τολμηρές στάσεις.

Πέρα όμως από το πολιτικό του μήνυμα, ο Θησαυρός των Αθηναίων είναι μοναδικός και για έναν άλλο λόγο. Διότι στις μαρμάρινες πλάκες του νότιου τοίχου – που βλέπει προς την Ιερά Οδό – καταγράφηκαν δύο μοναδικά μουσικά κείμενα, δύο παιάνες αφιερωμένοι στον Απόλλωνα.

Συνθέτες των δύο έργων ήταν ο αοιδός Αθηναίος και ο κιθαριστής Λιμένιος με την ευκαιρία της Πυθαΐδος (επίσημη αντιπροσωπεία που έστελνε η Αθήνα στους Δελφούς ως μεγάλη θρησκευτική πομπή προς τιμήν του Απόλλωνα) του 128 π.Χ. Ο ένας μάλιστα από τους δύο παιάνες βραβεύτηκε στους μουσικούς αγώνες που συνόδευαν τη γιορτή, ενώ ένας εκ των δύο παρουσιάστηκε από χορό 86 τραγουδιστών με τη συνοδεία αυλητών και κιθαριστών.

Η τύχη βοήθησε ώστε να διαβαστούν τα δύο μουσικά κείμενα. Η πραγματεία του μουσικογράφου Αλύπιου (3ος αι. μ.Χ.) εξηγεί τα συστήματα τονισμού που χρησιμοποιούνταν στις παρτιτούρες ώς εκείνη την εποχή. Οι ύμνοι που έχουν χαραχθεί στους τοίχους του Θησαυρού των Αθηναίων χρησιμοποιούν δύο διαφορετικά συστήματα. Το ένα βασίζεται στα 24 γράμματα του αλφαβήτου και το άλλο σε πλάγια και ανεστραμμένα γράμματα.

Στην πρόσοψη το κτήριο φέρει δύο κολώνες, ανάμεσα σε δύο παραστάδες.Στα δύο του αετώματα έφερε ανάγλυφες παραστάσεις. Στην πρόσοψη του ναού (ανατολική πλευρά) αναπαριστούσε την συνάντηση δύο ηρώων μπροστά σε μια θεότητα. Στη δυτική πλευρά αναπαριστούσε σκηνές μάχης.Το μεγαλύτερο μέρος των αετωμάτων δεν διασώζεται, ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τα Ακρωτήρια .

Η καλύτερα διατηρημένη μετόπη της βόρειας πλευράς, αντιπροσωπευτική της πιο συντηρητικής τεχνοτροπίας. Treasure of the Athenians

Ο Θησαυρός έφερε περιμετρικά 30 γλυπτές μετόπες, από έξι στην πρόσοψη (ανατολική πλευρά) και την πίσω πλευρά (δυτική) και από εννέα στις δύο πλαϊνές (βόρεια και νότια).Οι μετόπες της πρόσοψης απεικονίζονταν σκηνές από την Αμαζονομαχία. Στη νότια πλευρά οι εννέα μετόπες παρίσταναν τα κατορθώματα του Θησέα, ενώ οι αντίστοιχες μετόπες της βόρειας πλευράς παρίσταναν τους άθλους του Ηρακλή. Οι έξι μετόπες της πίσω πλευράς αναπαριστούσαν επίσης έναν άθλο του Ηρακλή, την αρπαγή των βοδιών του Γηρυόνη.

Διακρίνονται δύο διαφορετικές τεχνοτροπίες, μια πιο αυστηρή και αρχαϊκή (στους άθλους του Ηρακλή) και μια μάλλον νεωτεριστική και κλασσική (στις παραστάσεις του Θησέα). Η διαφορά στο θέμα των μετοπών παραπέμπει για πολλούς στην αλλαγή πολιτεύματος στην Αθήνα με την επικράτηση της Δημοκρατίας. Treasure of the Athenians

Μπροστά από την πρόσοψη και τη νότια πλευρά, δηλαδή στις δύο πλευρές που ήταν ορατές από την ιερά οδό, είχε κατασκευαστεί κρηπίδωμα, σχηματίζοντας μια τριγωνική πλατεία η οποία εξυπηρετούσε την έκθεση των λαφύρων από τη μάχη του Μαραθώνα και των υπόλοιπων τροπαίων που φυλάσσονταν μέσα στο Θησαυρό, κατά τις επίσημες γιορτές του ιερού.Στη βάση της πλατείας υπάρχει χαραγμένη η επιγραφή: ΑΘΕΝΑΙΟΙ Τ[Ο]Ι ΑΠΟΛΛΟΝ[Ι ΑΠΟ ΜΕΔ]ΟΝ ΑΚ[ΡΟΘ]ΙΝΙΑ ΤΕΣ ΜΑΡΑΘ[Ο]ΝΙ Μ[ΑΧΕ]Σ. Treasure of the Athenians

Στους τοίχους του κτηρίου είχαν χαραχθεί διάφορα κείμενα, όπως ψηφίσματα ονόματα ενεχυροδανειστών που χρησιμοποίησαν το κτήριο, κείμενα σχετικά με τις επίσημες πομπές των Αθηναίων στους Δελφούς (Πυρφορία, Τριποδιφορία, Πυθαΐς και Δωδεκαΐς) καθώς και δύο μοναδικά μουσικά κείμενα, δύο ύμνοι στον Απόλλωνα, τα οποία συνοδεύονται από μουσικό υπομνηματισμό.

Το κτίσμα αναστηλώθηκε την περίοδο 1903-1906, από τον Γάλλο αρχιτέκτονα J. Replat. Τα έξοδα κάλυψε ο Δήμος Αθηναίων, ο οποίος χρηματοδότησε τις εργασίες με το ποσό των 35.000 χρυσών δραχμών. Αργότερα, διαπιστώθηκε κίνδυνος κατάρρευσης του θριγκού της πρόσοψης, λόγω της οξείδωσης των σιδηροδοκών που είχαν χρησιμοποιηθεί από τους αναστηλωτές για την στερέωση του επιστύλιου, κάτι που οδήγησε σε νέες εργασίες αποκατάστασης του θριγκού και του αετώματος της ανατολικής όψης του θησαυρού, την δεκαετία του 2000.

Τρισδιάστατη αναπαράσταση του Θησαυρού των Αθηναίων στους Δελφούς Treasure of the Athenians. Πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια του έργου “Ψηφιακοί Δελφοί” της Εφορείας Αρχαιοτήτων Φωκίδος. Παραγωγή: Διάδρασις Υπηρεσίες Πληροφορικής 3d μοντελοποίηση: Δημήτρης Τσαλκάνης Treasure of the Athenians

---

Τέλος σάς ευχαριστώ που με ακούσατε καλή σας μέρα και καλή εβδομάδα να έχετε καλοί μου φίλοι.

<<BILL>> Treasure of the Athenians