Goddard Hutchings

Goddard Hutchings Ρόμπερτ Χάτσινγκς Γκόνταρτ  δημιουργούσε και τελειοποιούσε  μηχανές που ήταν πρώτοι πύραυλοι υγρών προωθητικών καυσίμων.

Διαστημικά ταξίδια

Ο άνθρωπος κάνει τα πρώτα βήματα για την ανακάλυψη του μυστηρίου του σύμπαντος . Πραγματοποιεί ένα από τα όνειρα του το διαστημικό ταξίδι . Το  μυθιστόρημα « Από τη Γη στη Σελήνη» του Ιουλίου Βερν την εποχή εκείνη το 1865 ήταν μια  τρέλα  επιστημονικής φαντασίας . Μια σκέψη ακατανόητη στην κοινή λογική έμοιαζε περισσότερο με παραμύθι.  Όμως το 1969  η  πρώτη επανδρωμένη προσεδάφιση στη Σελήνη με το πλήρωμα του ΑΠΟΛΛΩΝ 11 γίνεται αληθινό  γεγονός  . Όπως ο Κωνσταντίνος Τσιολκόφσκυ  στη Ρωσία, ο Χέρμαν  Όμπερθ ( Hermann Oberth) στη Γερμανία  υπήρχε και στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής ένας αφανής ήρωας που αγωνιζόταν  σε όλη του τη ζωή να ανοίξει  δρόμο στους ουρανούς για διαπλανητικά ταξίδια. Πραγματικός πρωτοπόρος  ο Ρόμπερτ Χάτσινγκς Γκόνταρτ Goddard Hutchings δημιουργούσε και τελειοποιούσε  μηχανές που ήταν πρώτοι πύραυλοι υγρών προωθητικών καυσίμων . Γεννήθηκε το έτος 1882 στο  Ουόρτσεστερ της Μασσαχουσέτης  (Worcester, Massachusetts) . Από μικρό παιδί  του άρεσε να διαβάζει μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας. Διάβαζε πολύ και έδειχνε ενδιαφέρον  στα βιβλία επιστημονικού περιεχομένου. Στην εφηβική ηλικία του άρχισε να σκέπτεται σοβαρά  τα διαστημικά ταξίδια και τους πυραύλους. Σπούδασε φυσική στο Πανεπιστήμιο  Κλάρκ του  Ουόρτσεστερ (Clark University ) και ασχολήθηκε με καύσιμα για πυραύλους. Εξετάζοντας τις δυνατότητες των διαφόρων στερεών καυσίμων έβγαλε συμπέρασμα ότι το  υγρό υδρογόνο και το υγρό οξυγόνο θα ήταν ο καλύτερος συνδυασμός.

Το έτος 1911 έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στη φυσική και ένα χρόνο μετά γίνεται καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Κλαρκ . Έδωσε μερικές διαλέξεις για τους τρόπους  που μπορεί κανείς να φτάσει στην Σελήνη . Το 1916 ζήτησε χρηματοδότηση από το Σμιθσόνιο Ινστιτούτο για κατασκευή δοκιμαστικών πυραύλων. Ο Γκόνταρντ Goddard Hutchings άρχισε να  ενδιαφέρεται για τους πυραύλους  ως μέσον για  την κατάκτηση του διαστήματος και το 1919 δημοσιεύει μια μελέτη με τίτλο  Μέθοδος για να φτάσουμε στα  Ανώτατα Ύψη . (A Method of Reaching Extreme Altitude) Μια λεπτομερής  εργασία και μαθηματική ανάλυση που όμως δεν απέσπασε μεγάλη προσοχή από τους επιστημονικούς κύκλους .  Περισσότεροι περιφρόνησαν και χλεύασαν τον Γκόνταρντ  και  θεωρούσαν το ταξίδι στη Σελήνη ανοησία. Τότε μόνο  λίγοι έβλεπαν μακριά και εκτίμησαν την εργασία του. Με την υποστήριξη και τη βοήθεια τους  το 1920 κατόρθωσε να κάνει πειράματα. Στο Ώμπερν της Μασσαχουσέτης  το 1926 εκτόξευσε τον πρώτο πύραυλο προωθούμενο με υγρό καύσιμο. Ο πύραυλος διέσχισε  μόνο 60 μέτρα όμως ήταν το πρώτο βήμα για να ανοίξει στον άνθρωπο την πύλη προς τα άστρα . Σε ένα άρθρο τους οι Τάιμς της Νέας Υόρκης κατηγόρησαν τον Γκόνταρντ  ότι δεν έχει τις απαραίτητες γνώσεις . Οι δημοσιογράφοι αμφισβήτησαν ανοιχτά το έργο του Goddard. Εκτός από τις ειρωνείες του τύπου υπήρχαν και παράπονα για τους εκκωφαντικούς  θορύβους. Οι  μόνιμες κλήσεις των αστυνομικών και των πυροσβεστών αναστάτωσαν τις τοπικές αρχές.  Έτσι απαγορεύτηκαν οι δοκιμές  σε κατοικημένη περιοχή και το επιτελείο του μεταφέρθηκε στο Χέλ Πόντ σε πεδίο βολής του ομοσπονδιακού πυροβολικού.

Το 1929 εμφανίζονται ο συνταγματάρχης Τσάρλς Λίτνμπεργκ και  επιχειρηματίας Ντάνιελ Γκούγκενχαιμ που εντυπωσιάζονται από την εργασία του Γκόνταρντ  . Τους συναρπάζει το μέλλον των πυραύλων και δίνουν  χρηματική βοήθεια στις έρευνες του Γκόνταρντ . Με επιχορήγηση 50 000 δολαρίων για δυο χρόνια μετακομίζει δυτικά στο Ρόσγουελ του Νέου Μεξικού . Το στρατηγείο των ερευνών εγκαταστάθηκε στο Ήντεν Βαλλεϋ κοντά στο Ρόσγουελ  σε ένα τοπίο κατάλληλο για εκτοξεύσεις πυραύλων .  Όσο μένει στο Ρόσγουελ διατηρεί αλληλογραφία με τους ειδικούς επιστήμονες των πυραύλων σε όλο το κόσμο  και ανταλλάσσει απόψεις .

Goddard Hutchings

Ο φόβος του Γκόνταρντ Goddard Hutchings μεγάλωνε από τις πληροφορίες που είχε πως η Γερμανία θα αναγνώριζε τις στρατιωτικές δυνατότητες των πυραύλων. Το 1935 ο Γκόνταρντ Goddard Hutchings εκτοξεύει  με επιτυχία πυραύλους 45 χιλιογραμμαρίων σε ύψος 2500 μέτρων. Κατασκεύασε μια συσκευή για  σταθεροποίηση της πτήσης του πυραύλου, χρησιμοποιώντας ένα γυροσκόπιο. Η ομάδα και το προσωπικό των δοκιμαστικών πτήσεων ποτέ δεν ξεπερνούσε τα 7 άτομα. Πέντε μηχανικοί ο Γκόνταρνατ και η κυρία Γκόνταρντ που είχε ειδικευτεί στην κατάσβεση των πυρκαγιών που προκαλούσε η εκτόξευση των αερίων. Επίσης η κυρία Γκόνταρντ είχε αναλάβει όλες τις φωτογραφήσεις των πυραυλικών εκτοξεύσεων. Ο ίδιος ο Γκόνταρντ σκαρφάλωνε στη σκαλωσιά  του πύργου εκτοξεύσεως και πρόσφερε προσωπικές εργασίες. Όλοι οι πύραυλοι ήταν χειροτεχνικής κατασκευής. Η πρώτη ύλη ήταν δυσεύρετη και για  τα περισσότερα τμήματα  και εξαρτήματα ο Γκόνταρντ έκανε πατέντες . Οι πύραυλοι που πέταξαν με επιτυχία καταστρεφόταν στην προσγείωση. Η χαρά της πετυχημένης εκτόξευσης δεν κρατούσε πολύ και την διαδεχόταν η βαρετή περισυλλογή και διάλυση των υπολειμμάτων . Έτσι ο Γκόνταρντ επινόησε ένα σύστημα με αλεξίπτωτο για ομαλές προσγειώσεις. Κατάφερε να ξανά χρησιμοποιηθούν ορισμένα μέρη που διασώθηκαν. Το 1939 άρχισε ο Δεύτερος Παγκόσμιος πόλεμος

Μικρή ομάδα στο Ρόσγουελ

Με την είσοδο των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής στον πόλεμο ο Γκόνταρντ Goddard Hutchings μεταφέρεται στην Αννάπολη. Εργάζεται για λογαριασμό της κυβέρνησης και το Ναυτικό του ζήτησε να σχεδιάσει ένα σύστημα για να υποβοηθάει την απογείωση των ελικοφόρων αεροπλάνων  με πυραύλους . Στην Γερμανία παράλληλα εργάζονται χιλιάδες Γερμανοί στην κατασκευή του  V 2 που πέταξε το 1942 . Αρκετά  χρόνια πριν μια μικρή ομάδα στο Ρόσγουελ με πενιχρά μέσα κατάφερε να πετάξει πολύπλοκους πυραύλους. Το Μάρτιο του 1945 κατάφερε ο Γκόνταρντ να δει έναν πύραυλο V 2 που έπεσε στα χέρια των Αμερικανών. Διαπίστωσε ότι εκτός από το μέγεθος ήταν σχεδόν ίδιος με τον δικό του πύραυλο. Τον Αύγουστο λίγους μήνες μετά ο Γκόνταρντ πέθανε. Αν είχε δείξει νωρίτερα το ενδιαφέρον και  την υποστήριξή  της η αμερικάνικη κυβέρνηση  οι πύραυλοι του Γκόνταρντ Goddard Hutchings θα είχαν  ολοκληρωθεί και τελειοποιηθεί . Ίσως και το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου πολέμου θα ερχόταν νωρίτερα  αν είχαν οι σύμμαχοι ένα τελειοποιημένο πύραυλο μεγάλης εμβέλειας. Όταν  ο Βέρνερ φον Μπραουν  το 1950 εξέτασε τις ευρεσιτεχνίες του Γκόνταρντ παραδέχτηκε ότι ήταν πιο προχωρημένες. Είχε εκπλαγεί για την έλλειψη ενδιαφέροντος της αμερικάνικης κυβέρνησης για το έργο του Γκόνταρντ. Στο σύνολο ο Γκόνταρντ κατείχε 214 διπλώματα ευρεσιτεχνίας που κάλυπταν όλες τις λεπτομέρειες των  υγρών προωθητικών πυραύλων.

Διαπλανητικά ταξίδια

Το πιο θλιβερό σε όλη την ιστορία είναι πως ούτε ο  Κ. Τσιολκόφσκυ ,  ο Χ. Όμπερθ , ο Βέρνερ φον Μπράουν , ο Ρ.  Γκόνταρντ  δεν ήθελαν τους πυραύλους για στρατιωτικούς και πολεμικούς σκοπούς. Ήθελαν τους πύραυλους ως μέσον αναρρίχησης προς τα άστρα . Ο Β. φον Μπράουν  συνελήφθη από τις στρατιωτικές αρχές των SS επειδή υποστήριξε αυτή την ιδέα και  κρατήθηκε για αρκετό διάστημα στη φυλακή .  Οι δημιουργοί των πύραυλων ονειρευόταν  τα διαπλανητικά ταξίδια και την κατάκτηση του σύμπαντος από τον άνθρωπο .

Το 1960 η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών  αναγνώρισε  τις προσπάθειες και τη συμβολή του Ρ. Γκόνταρντ  στο δύσκολο έργο του. Χορηγεί στους κληρονόμους του ένα εκατομμύριο δολάρια για τη χρήση των ευρεσιτεχνιών του. Το μισό του ποσού δόθηκε στο Ίδρυμα Ντανιέλ  και Φλόρενς Γκούγκενχαϊμ ( Daniel and Florence Guggenheim )σε εκδήλωση ευγνωμοσύνης και αγάπης προς τον Ντανιέλ Γκούγκενχαϊμ για την υποστήριξη του ονείρου του Ρόμπερτ  Γκόνταρντ Goddard Hutchings.