Ντίνα Παπαϊωάννου Dina Papaioannou
Παράθυρο με ” θέα ” Συγγραφέας Ντίνα Παπαϊωάννου Dina Papaioannou Ένα παράθυρο που λες κι από πείσμα παραμένει ανοιχτό προσφέροντας τη δική του μοναδική θέα…
Πριν την έκδοση αυτού του βιβλίου
Ανεκτίμητη στιγμή, λίγο πριν την έκδοση αυτού του βιβλίου η συνάντησή μου με το μεγάλο Έλληνα ποιητή Ντίνο Χριστιανόπουλο. Τον συναντήσαμε στο σπίτι του με τον καλό (κοινό) φίλο Αθανάσιο Αθανασιάδη, καθισμένο μπροστά στο δικό του φωτεινό παράθυρο. Άκουγε μουσική. Μας καλοδέχτηκε παρά τα προβλήματα υγείας. Διάχυτη η ζεστασιά. Στο λόγο του, στη ματιά του, στο άγγιγμα των χεριών, που κράτησε όσο και η συνάντησή μας.
Ντίνα Παπαϊωάννου Συγγραφέας Dina Papaioannou
«Όχι παράθυρο με θέα – Παράθυρα με θέα» είπε, επισημαίνοντας τον τίτλο αυτού του βιβλίου (το εξώφυλλο έχει ήδη τυπωθεί.) «Το να γράφεις δεν είναι μόνο κακό…!! Είναι και καλό…!! Η τελευταία ανάμνησις…» πρόσθεσε χαρακτηριστικά!! Με λένε Ντίνα, απάντησα στην ερώτησή του. «Κι εμένα Ντίνο… Έχουμε καλά ονόματα» πρόσθεσε χαμογελώντας. Να ξανάρθετε!
Παρουσίαση του βιβλίου
Από την Παρουσίαση του βιβλίου μου ” Παράθυρο με θέα ” . Φίλιππος Γράψας- ποιητής στιχουργός. Στήβη Σιωζοπούλου ψυχολόγος. Ιγνάτιος Kαϊτεζίδης Δήμαρχος Πυλαίας -Χορτιάτη και ο κ. Κωνσταντίνος Μπλιάτικας δημοσιογράφος.
Παρουσίαση βιβλίου
Τούτο το παράθυρο, άυπνο, χάσκει απροσδιόριστα μέσα στη νύχτα. Στοχεύει το βάθος του κόσμου… Τρελά φεγγάρια σκαλώνουν πάνω του. Δαίμονες κι άγγελοι να κοιτούν. Να κοιτώ μαζί τους. Να ονειρεύομαι. Να γλιστρούν κι οι αμαρτίες στις κλειδωμένες του νύχτες, στις κλειστές του κάμαρες, εκεί όπου τα όνειρα κοιμούνται ανήσυχα. Εκεί όπου οι ληγμένοι έρωτες αναζητούν μια πίσω πόρτα να κρυφτούνε. Να το σκάσουν.
Να φταίει άραγε εκείνη η μακρόχρονη σιωπή του, που άθελά σου διατάραξες και δεν υπολόγισες το σεισμό της; Κρεμασμένη πάνω του η βαριά κουρτίνα, τρέμει σε κάθε της ανέμισμα. Σε κάθε σκόρπισμά της. Σαν λαχτάρα. Την τραβώ στο πλάι, μα εκείνο το αποχρωματισμένο τοπίο στο βάθος, δε λέει να φύγει από μπροστά του. Ένα ανέμισμα έγινες τελικά. Ένα αποχρωματισμένο τοπίο.
Κι εγώ που πίστευα πως θα είσαι ο μεγάλος απών… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο) Dina Papaioannou
Τούτο το παράθυρο, άυπνο, χάσκει απροσδιόριστα μέσα στη νύχτα. Στοχεύει το βάθος του κόσμου….Τρελά φεγγάρια σκαλώνουν πάνω του. Δαίμονες κι άγγελοι να κοιτούν. Να κοιτώ μαζί τους. Να ονειρεύομαι.
Να γλιστρούν κι οι αμαρτίες στις κλειδωμένες του νύχτες, στις κλειστές του κάμαρες, εκεί όπου τα όνειρα κοιμούνται ανήσυχα. Εκεί όπου οι ληγμένοι έρωτες αναζητούν μια πίσω πόρτα να κρυφτούνε. Να το σκάσουν. Να φταίει άραγε εκείνη η μακρόχρονη σιωπή του, που άθελά σου διατάραξες και δεν υπολόγισες το σεισμό της;
Κρεμασμένη πάνω του η βαριά κουρτίνα, τρέμει σε κάθε της ανέμισμα. Σε κάθε σκόρπισμά της. Σαν λαχτάρα. Την τραβώ στο πλάι, μα εκείνο το αποχρωματισμένο τοπίο στο βάθος, δε λέει να φύγει από μπροστά του. Ένα ανέμισμα έγινες τελικά. Ένα αποχρωματισμένο τοπίο. Κι εγώ που πίστευα πως θα είσαι ο μεγάλος απών…
Ντίνα Παπαϊωάννου
Συγγραφέας: Ντίνα Παπαϊωάννου
Θεσσαλονίκη, 2017
ISBN: 978-960-267-226-6
Κυκλοφορεί
